Sana vasiyetim olsun.
İçin kan ağlarken
Bensiz dünyada.
Elimi bırakma
Kalabalık dağıldığında.
Göz yaşı istemem.
Yeter, bana gülümseyen
Gözlerini görmek başucumda.
Ayrılık mesafedir.
Üzülme can dostum,
Ölüm, yok eder uzaklıkları.
Kaldırınca başını,
Göremezsin belki siluetimi.
Ama bak hissedeceksin
Beni ruhunda.
Korksam da yalnızlıktan,
En çokta
Sırtım üşüdüğünde sensizlikten...
Ayrılırken birer birer
Dost kalabalık,
İstemem buketlerle çiçek
Sen kal arkadaşım
Soluksuz hayatımda
Dost nefesin yeter.
Kazım Uzun
Kayıt Tarihi : 22.12.2005 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mezarlıktaki bir anısı için
Canım kadar sevdiğim Can Dostuma...
O, anısını anlatırken etrafında toplanmış arkadaşlarına
Ölünce terkedilişi...
Nerden bilebilirdi benim kalemimde şiirleşeceğini...
Yüreğime dokundu duygu dolu dizeler.
Dostunuz nur içinde ve gönlünüzde yatsın.
TÜM YORUMLAR (47)