Can Dostuma Şiiri - Sibel Aydın

Sana dostum diyorum
Çünkü dostumsun yerli yerinde.
Dostumsun, çünkü kızdığında
Kızdırdığımı düşünebiliyorum.
Ve beni anlamadıysan
Kendimi anlatamadığımı.
Sen beni her halimle bilirsin.
Çok tanırsın çok!
Çocukluklarımı, bilgiçliğimi,
İçimden neler geçirdiğimi,
Sen benim alveollerimin içini bilirsin.
Dostumsun farkındayım
Bencilliklerim eriyip gidiyor yanında.
Saatlerce konuşabilirim seninle,
Aynı şeyler de olsa.
Saatlerce gülebilirim,
Saatlerce dinleyebilirim seni.
Dostumsun, umutsuzluğun beni de yıkar.
Acıların acılarım
Sevinçlerin sevinçlerimdir.
Ayak seslerin başımın tacı,
Duyunca tanır yüreğim sen olduğunu.
Bizim yolumuz uzundu,sapaydı,
Ama ayrılan yollarda kalmadığını
bildik sevginin.
Dostumsun guruluyum seninle.
Enginliğinden şüphem yok.
Ne zaman olsa atlayabilirim sularına.
Bilirim boğmazsın beni.
Dostumsun şanslıyım
Anılarımız en övünülecek yerinde hayatımın.
Herkesin dostu olmuştur
Ama Şantal’ı olmamıştır eminim.
Jale en sevdiğin şarkıyı söylüyor:
“artık bu son veda üzgünüm”
Sigara içişin,
Tırnaklarını yiyişin,
Gülüşün aklımda.
“Japon köpeğim” diyorsun.
“kızım sana gül bahçesi vaat etmedim”

diyorsun zor anlarımda.
Evet kimse gül bahçesi vaat etmedi.
“Ben her şeyden önemliyim”
'Ben olmasam hiçbir şey olmaz”
'Kendimi ancak kendim kurtarabilirim
güçlü kalarak.'
Dostumsun,
Pişmanlığım, pişmansızlığım önünde işte!
“pişman değilim, şu an olsa yine aynı
Şeyi yapardım“ diyebiliyorum korkmadan.
Dostumsun
Önüne güçsüzlüğümü de serebilirim
Utanmadan.
Arsızlaşabilirim,
Kudurabilirim,
Sen beni yanlış anlamazsın.
Seninle ağlamayı da seviyorum
Seninle gülmek kadar.
Seni seviyorum
Çok seviyorum
“Allah beni dinozor etsin” ki seviyorum