Can Dostuma 1 Şiiri - Mustafa Sarı

CAN DOSTLARIMA (1)

İnsan doğduk şükür yaşam biçimde
Değerlendiriyoruz toplum içinde
Ne hatanın farkındayım nede suçunda
Benim hayatımı dinle be dostum

Nereden bilinmez düzen bozukluk
Hamdeğil başladı bizde olgunluk
Gam kasavet yoktu hoştu çocukluk
Sübyan sabi bitti bitti be dostum

Gençtik aşık olduk sevdik nihayet
Ne kelimeler yetti yetmez kifayet
Suçumuz sevmekdi oldu cinayet
Yargısız infazı aldık be dostum

Askerlik bitti evlenelim dedik
Acele ederken ayvayı yedik,
Gelin hamarat iyi bakar dedik
El kızı karşıdan bakıyor dostum

Bulduk birisini olduk bi halvet
Anladık hepsi boş sağlık bir servet
Ne ana var ne yar göçtü bu devlet
Öksüz yetim kaldık ah ula dostum

Hınzırdan kaçarken kırıldı ayak
Bizim köylü baytar yaptı bir kıyak
Kastı olanları biliyor ya rab
Kalçaya makine taktık be dostum

Ayran bulamazken soğuk içmeye
Köprümüz bile yok gelip geçmeye
Alaturka yasaklandı varıp etmeye
Alafranga koyduk iyi mi dostum

İğneyi kendine çuvaldızı ellere batır
Arkadaşlar sağolsun kırmazlar hatır
Sağ ayak ileri sol derken oğlum natır
Katlandılar bana aman be dostum

Şaka gerçek ömür geldi gidiyor
Nede olsa hayat devam ediyor
Ne olursa olsun nefsim ye diyor
Yesemde içime sinmiyor dostum
Neşeliydim şendim severdim
Acıları bile sınavdan bildim
Aşkda bile karşılıksız sevdim
Ben bilsemde başkası bilmiyor dostum