Yüreği yüzüne vurmuş, çok hoştu !
Kim sana fakir der, yüreğin zengin.
Bir can, bir canı sırtlamış can dostu.
Ne zaman çoğalırsa dünyada dengin;
Derim ki; işte onların babası sensin.
Elinde değildi elbet, dünyaya geldin.
Çocuktun, candan sevdin, sevildin.
Dün gibi, ana kucağında süt emerdin,
Büyüdün, seçtin, sevdin evlendin,
Senin gibilere ana-baba ancak sensin.
Kayıt Tarihi : 13.5.2020 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sırtındaki torbasında taşıdığı kediyi veterinere götüren 5 yaşlarında, belli ki fakir bir çocuk fotoğrafı üzerine
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!