Ey dost,can dost,güzel dost.
Ruhuma huzur katan, beni bana hatırlatan sevgili dost.
Tam ümidimi kesmeye başlamışken,
Solmuş fidelerime umut tomurcukları aşılayan dost.
Bu gönül ne yemek ister ne de su.
Senin sohbetini tattı tadalı bu can hiçbir şey çekmez oldu.
Biz meğerse dost sohbeti diye aç kalkmışız sofralardan da,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta