Ey dost,can dost,güzel dost.
Ruhuma huzur katan, beni bana hatırlatan sevgili dost.
Tam ümidimi kesmeye başlamışken,
Solmuş fidelerime umut tomurcukları aşılayan dost.
Bu gönül ne yemek ister ne de su.
Senin sohbetini tattı tadalı bu can hiçbir şey çekmez oldu.
Biz meğerse dost sohbeti diye aç kalkmışız sofralardan da,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta