Can Dost.. Şiiri - Kenan Kervan

Ey dost,can dost,güzel dost.
Ruhuma huzur katan, beni bana hatırlatan sevgili dost.
Tam ümidimi kesmeye başlamışken,
Solmuş fidelerime umut tomurcukları aşılayan dost.
Bu gönül ne yemek ister ne de su.
Senin sohbetini tattı tadalı bu can hiçbir şey çekmez oldu.
Biz meğerse dost sohbeti diye aç kalkmışız sofralardan da,
Yani farkına varabildik senin kokunu duyduktan sonra.

Ey huzurun kaynağı dost.
Ey ateşi elinde taşıyan ve kadehe koyup al da iç diyen dost.
Hayhay.
Getir o elindeki aşk ateşiyle dolu olan kadehi.
Biz o kadehi ab-ı hayat niyetine içeriz de
Ferahlatır yüreğimizi bir oh çekeriz.
Bize Yaratan’ı anlatan ona aşık eden güzel dost.
Bilsen bu kul sana ne kadar borçlu ve o kadar hayran.
Ne kadar muhtaç özlemle bir tek kelimenize.
Rabbim seni korusun iyi huylu can ve hep yanında olsun.

Ah dost ah.
Bir imkan olsa da seninle,
Hiç uyumadan sabahlasak sohbetinle.
Güzeller güzeli dost gönlün o kadar güzel ki senin.
O güzellik denizine açılıp orada bir balık olsam.
İyiliklerini hep bana atsan da.
Yalnız ben anlasam ve bilsem kıymetini.

Rabbim ne kadar büyük ve ne kadar iyi bir usta ki,
Yarattığı eserlere güzelliklere bakıp şükrediyor,
Hamd ediyor bu alem.
Biz de şükrediyoruz ama biraz farklı durumumuz.
Ne kadar şükretsek de az gelir çünkü bu nimete.
Öyle bir Can yaratmış ki özenle.
Ve o Can’ı bize dost eylemiş.
Dost’a bakıp O’nu görmüşüz.
Kendi nefesinden üfleyip sesini duyurmuş senin ağzından.
Sen öyle büyük bir nimetsin ki ey can.
Bir gün rızkımız kesilecek diye çok korkarız.
Bugünde tok kalktık ya vesselam.
Rabbime sonsuz şükürler olsun.
Elhamdülillah.