Can Dediğim Erenler Şiiri - Mehmet Çoban ...

Hepinize can dediğim erenler
Bir gün benide toprağa gömerler
Talkın, sela, dua, tekbir, istemem
Mezarıma çalı çırpı örtsünler

Dertleri bana etmeyin bergüzar
Acılarımı kim okur, kim yazar?
Ömrümde tükeniyor azar azar
Kara toprak bana olacak mezar

Paşaya"çok yaşa paşam" diyemem
Ölürsemde ben ölüme baş eğmem
Senelerdir, dilimi yasaktır benim
Mahşerde ölüm dilini bilmem

Yobazı, bağnazı hiç haz etmedim
Cihan'a köle olmaya gelmedim
Ben toprağa gömülmeye razıyım
Ömrümde huzur, mutluluk görmedim

Ben ne ağa ben ne bey ne paşayım
Gönül ister huzura ulaşayım
Mağdurların dostuyum, kardeşiyim
Haram yemedimki helallaşayım

Dünya'da boynum bükük kalakaldı
Ağalar, patronlar hakkımı çaldı
Musalla taşında tutmayın beni
Yılların kahrı beni benden aldı

Kurtulamadım marazdan, buhrandan
Hiç işim olmaz riyadan, yalandan
Zülüm gibi ölümde var dünyada
Ölümden korkmam, korkarım yalandan

Çok kez dedim bu dünyada gideyim
Canlar kötü yerde kötü haldeyim
Ölüm gelsin başım gözüm üstüne
Dost ben ab-ı zemzemi nedeyim

Hep dervrilenim içi bükülenim
Zelil görünen Çobanoğlu benim
Mezarımı dahada derin kazın
Terk-i diyar edip gidenlerdenim

Mehmet Çobanoğlu
10.07.2022
İstanbul