Bedenim oldu bir derenin yatağı,
Damarlarımdaki kanım birer ırmak.
Sen en cılız akan suyun kenarında bir çınarsın,
İster misin suya gelen bir kuşun zülfünü taramak?
Çınar, damarımdaki kederle beslenir,
Gıda olarak aldığım nefesime yaslanır….
Efil efil eser ırmağın kenarındaki rüzgar,
Her ırmak şah damarımda toplanır.
Sen, en cılız akan suyun kenarında bir çınarsın,
Gölgende, benim hayallerim süslenir..
Bir de kalbim vardır, ırmağın çıkış yeri,
Gövdem sanki bir Pazar yeri.
Bil ki sevdiceğim;
Can bedenden uçup gidende, sefil olur canlılar,
Kurur o ulu dediğin çınarlar.
Son bulur bakmaya kıyamadığın küheylanlar….
05.11.2012 22.29
Süleyman TanKayıt Tarihi : 5.11.2012 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!