Boğazına düğümlenen soluğun mu? Hani şu ciğerlerine neredeyse küsmüş, yolunu şaşırmış, belki hain, belki mazlum, hani şu soluk boruna bıçağını takmış ta yırtarcasına gelen yada gelmeyen, inatçı, cimri soluğun mu? Boğazına düğümlenen sevdiğim vedasını cebinde taşıyan, özünde akordu bozuk sesler barından cümleler mi yoksa? Gözlerinden düşmeye aşina yaşlanmış, dışlanmış bir kaç damla mı yoksa boğazında biriken?
Belki bahçeye çıkmıştır hava almaya. Belki pazara gitmiştir birazdan gelir. Yada sahile gitmiş de olabilir ama öyleyse üşütmez umarım hava soğuk. Komşulardadır belki. Yada sıcak ekmek almaya gitmiştir fırından yanına da tereyağı. Çocukların saçlarını okşamıştır kesin. Kalbimi ısıtacaktır. Tenime sarılacak. Belki evin bir köşesine saklanmıştır annesini kaybetmiş bir çocuk gibi ürkek, o tarifi imkansız kokun. Çıkar mı dersin bir köşeden. Ne dersin? Duvarları koklamaya devam etmeli miyim? Yada bastığın toprakları sevdiğim.
Bir boşluğun içine düştüm sevdiğim sen gittikten sonra. Ben düştüm dolmadı boşluk. Senin bütün sevdiklerin düştü dolmadı. Herkes ağladı dolmadı. Bir boşluğa düştüm sevdiğim, boşluğuna. Öylesine dar bir boşluk. Nefesim daralıyor. Ölesiye dar. Neden ittin beni buraya? Neden gittin? Gözlerim doluyor da dolmuyor boşluk. Yok yok ağlamıyorum. Gözüme bir şey de kaçmadı hem. Gözlerim eriyor yalnızca göz pınarlarıma biriken tuzdan. Göz kapaklarım eriyor.
Sesim gider mi buradan sana. Sevdiğim! ! ! Aşkım! ! ! Birtanem! ! ! Sesim geldi mi? Gelmedi dimi? Yine ekti. Dayasan kulağını toprağa sanki de tren raylarına kulağını dayamış bir kızılderili gibi, gömsem ses tellerimi toprağın iki karış altına sesim gelir mi? Oysa sen ne kadar da sanşlısın öyle senin sesin hiç gitmedi, hep kulak zarımda gizli.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta