Özlenen bir yolcu hana gelince
Yollar coşar, hancı coşar, han coşar.
Seven insan sevdiğini bulunca
Kollar coşar, gözler coşar, can coşar.
Gönül bahçesine çiçek ektiği
Uzun zaman hasretini çektiği
Yüreğine heykelini diktiği
Hasretine kavuşunca kan coşar.
Sevgisi üstüne ömür sürdüğü
Sadece rüyalarında gördüğü
Ümit kesip defterini dürdüğü
Sevdasına kavuşan canan coşar
Bir umut ki yeniden filizlenen
Bir tutku ki çaresizce özlenen
Bir duygu ki derinlerde gizlenen
Aşk ateşi yürekte yanan coşar.
13.11.2015
Osman ÇağlayanKayıt Tarihi : 18.2.2017 15:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Çağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/18/can-cosar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!