Can Çıkar Huy Çıkmaz

Can çıkar huy çıkmaz nazlı sevdalım!
Ayrılık bir kilit bu gönlümüzde
Nakış işler durur sende ve bende;
Değişik bir dünya sensiz efkarım,
Allı pullu sevda hani nerede?
Şükret bulmasanda dilsiz azarım.

Konuş dur sen gönlüm, iç ceker hüzün
Umut son nefesdir, tuz bas yaraya,
Bakma artık gönül yasak sevdaya
İstediği bu can bir günlük ömrün;
Lakin beni tekrar itme belaya...
Al gülüm öfkeni, yürek sömürdün!

Yüreğini su mu kesti? Git övün!