Can çıkar huy çıkmaz Şiiri - Ali Uzun

Parlayan her şeyi pırlanta sandım,
Meğer çatı üstü çinkoda parlar.
Kendini övene alimdir kandım,
Meğer o bir deli yürek yaralar.

Kar ne kadar yağsa gider baharda,
Aşık vazgeçer mi sevdiği yarda?
Tanrı’dan korkanlar kalır mı darda?
Meğer korkmayanlar beni karalar.

İnsanlar içinde inek de olur,
Rahvan atın varsa binek de olur,
Bal olan bir yerde sinek de olur,
Bala tuz katanlar beni pareler.

Arı, bal alacak çiçeği tanır,
Eğer eşek isen gizlenme anır,
İnsanda kalmamış şerefle onur,
Namustan kıymetli olmuş paralar.

Arpayı ekenler buğday bekliyor,
Herkes kusurunu kimden saklıyor,
Ali Uzun ortalarda tekliyor,
Can çıkar huy çıkmaz yoktur çareler.