Can çıkar, huy çıkmaz! Şiiri - Mikdat Bal

Bir gün dere kıyında kurbağa geziyordu
Arada suya dalıp bir güzel yüzüyordu

Bir akrep çıkagelir kurbağaya seslenir
Derenin karşısına geçmeye heveslenir

Kurbağaya gelerek yalvarır dil dökerek
Ne olur sırtına al karşıya geçmem gerek

Bana bir iyilik yap çok minnettar olurum
Eğer yardım etmezsen akan suda ölürüm

Kurbağa der güvenmem bilirim ne mikropsun
Huyun kurusun senin zehirli bir akrepsin

Akrep tekrar yalvarır söz verir yemin eder
Kurbağa der ki bana o verdiğin söz yeter

Akrebi sırtlayarak hemen yüzmeye başlar
Akrep kuyruk kaldırıp, onu çizmeye başlar

Kurbağa can havliyle su dibine dalınca
Akrep ne ettin dedi su yüzünde kalınca

Kurbağa der ne idi o kuyruk kaldırışın
İşareti değil mi bir cana saldırışın

Söz verdin yemin ettin, neden ahdinden caydın
Ne idi düşündüğün beni ahmak mı saydın

Akrep der ki arkadaş ne edeyim huyum bu
Ben başka bir iş bilmem asaletim soyum bu

Kurbağa der doğrudur benim de huyum yüzmek
Senin gibi mikrobu gördüğü yerde ezmek