Can Çiçeğim Şiiri - Hanife Baydar

Can Çiçeğim
Seni düşünmeden bir dakikam geçmiyor
Güneş doğmuyor ay çıkmıyor
Ne zaman seni düşünsem
İçimden yüreğime sanki köz düşüyor.
Özledim,sesini sohbetini,
Bakınca mutlulukların en yücesini gördüğüm
Gözlerini....
Can çiçeğim,
Sen içimde yaşam arzusu,
Hayat pınarımdaki su,
Damarlarımdaki kanım
İçime sindire sindire yaşadığım her anım.
Özledim,duruşunu bakışını,
İçimi tarifsiz huzurla dolduran
Sesini...
Yıllandı sevgin,içime kök saldı
Damar damar bütün canımı sardı.
Yok aslında sensiz günlerin tadı.
Gerçek hasretmiş sensizliğin adı.
Çok özledim simsiyah saçlarını
Vefalı bakışlarını...

Boğazıma düğümleniyor içtiğim su
Her halinle güzelsin çocuksu
Gözümde yaşsın,kokladığım hava
Çektiğim nefessin beni serinleten rüzgar
Nerelerde ne yapıyorsun? ey yarim,
Yarenim,eşim,dostm,gülüm.
Güldalım,yaprağım,tomurcuğum.
Çok özledim kokunu...
Cançiçeğim;
Bütün zamanlardan üstün aslında
Seninle yaşadığım anlar,
Biliyorum beni ancak,anne olanlar anlar!
Yanıyor içim,akıyor yaşım,
Gönül gülüm,cançiçeğim,yoldaşım.
Çok özledim ben,
Senin gerçek dostluğunu...
Derin bakışlım,
Irmak akışlım,
Suyum,ekmeğim aşım!
Oyy! benim çileli başım.
Tek bebeğim,
Tatlı çocuğum,
Olgun gencim,
Koca adamım...
Çok özledim,boyun posunu endamını.
Can özüm CANÇİÇEĞİM.

Hanife Baydar oğluna itaafen yazmıştır.