Hiç duymamıştım can çiçeklerinin canhıraş hıçkırıklarını
Hele ki hiç görmemiştim gözyaşlarını nehir gibi akıtışlarını
Yürekte depremler olurken kelebekler gibi ölüme uçuşlarını
Daha önce hiç duymamıştım ölümden beter ayrılıkları…
Ruhum bir açmazda bir kanıyor bir yanıyor bir donuyor
Kalbimde bir fırtına bedenimi içine katmış savuruyor
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta