Kara yel kara haber getirmekte
Soğuk ve karlı günlerden
Tabiat artık emeklemekte
Son yeşillik te nefes çekiştiriyor
Dökülen yaprak, sararan renkte
Büyük ve siyah bulutlarda
Sular kaynatılmakta
Yere giydirilecek beya gelinlik kirlenmesin diye
Toprak habire yıkanmakta
Arada bir göz kırpan güneş
Yumuşak elleriyle onu kurulamakta
İnsanlar neşeleri kaçmış
Yüzleri buruşmakta
Giden yazı uğurluyorlar
Gelen kışın matemi içinde
Sağa sola koşuşturmakta
Akşam aniden bastırınca köye
Sessiz ve ölü bir ortamda
Karanlığa ve bulutların bürüdüğü aya doğru
Köyün en yaşlı köpeği ulumakta
Kayıt Tarihi : 9.5.2006 21:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!