Bu gece de bitmedin bende…
Kıyamıyorum terk etmeye,
Can çekişen o “Büyük Aşk”ı…
Kovaladım aşkımın üstüne tünemiş,
Canı çıksın diye bekleyen,
Akbaba görünümlü umutsuzlukları…
Bıraktığın yerden sırtlayıp yine,
İnme inmiş sevdamı,
Ayaklarımı sürüyerek geçiriyorum,
Kan donduran ölü aşklar patikasından…
Dolunaysız gecelerin üzerinden aşırmaya çalışırken,
Sırtıma dokunup sabır diliyor,
Zifiri karanlığa örtünmüş o güzel yaşanmışlıklar…
Ne kadar baksam da nafile,
Göremiyorum onları…
Taşırken kollarımda,
Ne kadar da cansız, ne kadar da, bitik görünüyor,
Mağrur ve alımlı bedeninin kara gölgesi…
Kendime de şaşırıyorum…
Terkedilmişken hem...
Bu kadar zamandır tek başına,
Sırtlanmaya değer mi aşkın böylesi? ..
.
Alp Arslan
Ankara - 09 Ağustos 2016
Kayıt Tarihi : 9.8.2016 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!