Can Buluş Şiiri - Ferhat Ferhatoğlu

Bilmelisin günesin tepeden gülerek doğduğu zamanlarda
can bulur bir çok varlık o anda
Ben Kaç bahar kaç yaz gördüm Sende
Artik herkez gördü güllerin açtigini yüzümde

Güzel sözler söyleyen dilim sustu artık
Hayatım Vardiyayi alan Kalbimle çostu artık
Sahte aşklardan Bıktım artık
huzur havuzuna sende girdim artık

Korkmadan geçen hayatımda var bir korkum
hayatım korkudan mahrum kalsın yoksun
seni yanında duşleyenin kalbi kavrulsun
cunku sen bende mutlusun

hey güzelliğine söz bulamadiğim sevgili
seni sahte bakan gözler görmemeli
gerçek şudurki seni görenlerin kalbinin titrediği
ey sevdiğim sen iyiliğini saklamazsın bu doğru
ama sen kendini kötüler insanlardan koru
ve bu özelliğini gizli tut ve sakla
çünkü melekler bile seni kıskanmakta