Zaman gece yarısı...ya da yeni günden birkaç saat.Odamda bir ışık. Karşıda ayna...aynada oda,aynada ışık...aynada ben...Kapı aralandı zamana aynada görüntüler,aynada yüzüm. Bazen umutlu bazen de umutsuz. Umutsuz olduğu zamanlar nasıl da karanlık yüzüm. Aydınlık nerede? ...Duvarda kan ağlıyor çiçekler.Süzüldü süzülecek yere...kim attı bu çiçekleri...odam darmadağın,kim bozdu sevi bahçemi?
Gülüm boynunu bükmüş
sümbülüm dargın.
papatyam kırgın.
nerede zakkum çiçekleri?
dur...olduğun yerde kal!
yüzümü gördüğüm bir aynam var kırılmadık,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
