Can bulur mu? Şiiri - Leyla Işık

Zaman gece yarısı...ya da yeni günden birkaç saat.Odamda bir ışık. Karşıda ayna...aynada oda,aynada ışık...aynada ben...Kapı aralandı zamana aynada görüntüler,aynada yüzüm. Bazen umutlu bazen de umutsuz. Umutsuz olduğu zamanlar nasıl da karanlık yüzüm. Aydınlık nerede? ...Duvarda kan ağlıyor çiçekler.Süzüldü süzülecek yere...kim attı bu çiçekleri...odam darmadağın,kim bozdu sevi bahçemi?
Gülüm boynunu bükmüş
sümbülüm dargın.
papatyam kırgın.
nerede zakkum çiçekleri?
dur...olduğun yerde kal!
yüzümü gördüğüm bir aynam var kırılmadık,
bir de odam aydınlık.
sen daha görmedin isimsiz çiçeklerimi
göremedin
henüz solmamış renklerini
bak...
duvarda asılı yüzüm
yüzümde gülümseyiş umut rengi.
n'olurdu çiğnemeseydin çiçekleri?
dağıtmasaydın sevi bahçemi...
çiçekler soldu, can bulur mu?
sular arttık gözyaşı renginde.