Can Borcu Şiiri - Mehmet Şahan

CAN BORCU
.
Not: Askeri okulda ders veren bir subayın diliyle yazılmıştır.
.
Yurdun dört bir yanından subay olmak üzere,
Koşa koşa gelmişler aşkla dolmak üzere!
.
Herkeste aynı gaye herkeste aynı ülkü,
Hedefte tektir paye candır vatanı, mülkü!
.
Gözlerinden okunur heyecanı coşkusu,
Özlerine dokunur zerre olsa korkusu!
.
Hayal etmiş bir kere subay olmak arzusu,
Hiç düşünmez teskere anasının kuzusu!
.
Her hafta aynı şevkle dersleri alıyorlar,
Tükenmeyen istekle hislere dalıyorlar!
.
Hafta sonu gelince hemen plan yapılır,
Erkenden kalkmak için ilk akşamda yatılır!
.
Sabahın seherinde tatlı bir telaş başlar,
Sahanın merkezinde toplanır arkadaşlar!
.
Yine böyle bir günde hepsi hazır bekliyor,
Sanırsın bir düğünde sanki nazır bekliyor!
.
Aslanlar uğurlandı yurdun kutlu kentine,
Kahvaltı yapmak için ben de geçtim kantine!
.
Baktım içerde ders verdiğim gençlerden biri,
Herkes çıkıp gezerken neden kalmış ki geri?
.
Köşedeki masada yalnız oturuyordu,
Elindeki kitabı sessizce okuyordu!
.
Kahvaltını yaptın mı, diye ona seslendim;
Yalnız oturuşuna meraklandım, hislendim!
.
Yapmıştım komutanım dese de inanmadım,
Beraber yemek için ben de bir şeyler aldım!
.
Kahvaltılık şeylerle masasına oturdum,
Biraz da endişeyle aslanı konuşturdum:
.
“Hayır mıdır evladım, sen neden buradasın?
Arkadaşların giderken zannettim oradasın!”
.
-Canım istemedi komutanım, dedi sustu;
Bir anda hüzünlendi yavaş yavaş pustu!
.
“Bırak Allah aşkına, cezalı mısın yoksa?
Kim gitmez ki tatile, okul onu bıraksa?”
.
-Yok komutanım, dedi. Ben kendim istemedim,
Kitap okumak istedim, bu yüzden gidemedim!
.
“Eee söyle hadi gerçeği, gözler buna uymuyor;
Sanırım gerçek başka, kalbim seni duymuyor!”
.
-Komutanım sanırım denize yöneldiler,
Keşke sende bizimle gelebilsen dediler!
.
Harçlığım kalmamıştı, param yok diyemezdim;
Öyle utandım ki borç dahi isteyemezdim!
.
Birazda gurur yaptım çekindim istemedim,
Utancıma yenildim, o yüzden gidemedim!
.
“Peki, onlar nereye gitti biliyor musun?
Al şu parayı da git hala duruyor musun?”
.
-Alamam komutanım bunu kabul edemem,
Ben kitap okuyorum bırakıp da gidemem!
.
“Evladım kör değilim okursun görüyorum,
Al sen şu parayı al, sana borç veriyorum!”
.
Aldı, fırladı hemen gidenlerin peşinden;
Sevinçten uçtu sanki belliydi gidişinden!
.
Yıllar geçti aradan gelip haber verdiler,
Komutanım bir telefonunuz var dediler.
.
Şu anda telefonda yüzbaşımız arıyor,
Heyecan ve ısrarla komutanı soruyor!
.
“Buyurun, dedim. Beni neden aramıştınız?
Yüzbaşım, yoksa buraya mı atanmıştınız?”
.
-Yıllar önce borç alan bir öğrenci vardı ya;
Komutanım benim, ben. Unuttunuz galiba!
.
Hem borcumu ödeyip ziyaret edeceğim,
Hem de o kutlu eli öpmeye geleceğim!
.
Birkaç gün geçmedi ki şehit haberi geldi,
Ona atılan kurşun benim kalbimi deldi!
.
Şimdi ona borçlandık! Girdik kan sahasına,
Koca millet borçlandık hem de can pahasına!
.
Rahat uyu aslanım, makamın Millet olsun!
Rahat uyu yiğidim, mekânın Cennet olsun!
.
Pir-î Fâni duy artık canından geçenleri,
Vatanı CAN bilerek aşk meyin içenleri!
.
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
24.09.2022 – KİLİS