Gel,
çal kapımı...
yolun uzak biliyorum,
zahmet etme,
size getiririm
kapımı
çal,
kalbinin çarptığı kadar.
Yaşayıp güldürmedim
seni doyunca.
bırak,
ölüm...
doyunca ağlatayım seni.
Tanrım,
senin de yanında
yalancı oldum,
gönderemedim emanetini.
Sana da can borcum kalmış,
Veresiye defterine yazarsın beni.
Kayıt Tarihi : 22.9.2017 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!