Bu can emanet bize
nerde nezaman biter
ömür dediğin ne ki
nasıl gelir de geçer
birde bakmışsın ki
bir kuş misali uçup gider
bugün gören gözlerin
yarın feri de söner
toprakan yarıtılan
nihayet ona döner
sevelim canlı cansız
ne varsa bu dünyada
onlar bize bir lutuf
rabbimin kullarına
kalp kırmak yerine
sarayları kuralım
gönüller de dua ile
rabbimizi analım
kin öfeke fitnelikten
cana mala gıybetten
komşun aç dururken
rahat uyumayalım
çıplak geldik dünyaya
yine öyle gideceğiz
nasıl olsa hepimiz
beyazlara bürüneceğiz
boynumuza asılan
amel defterimiz de
kim bilir neler yazılacak
orda nasıl cevap vereceğiz
nefsimize yenilmeyelim
şeytana boyun eğmeyelim
yüce rabbimin huzuruna
günah yüklü gitmeyelim
rabbim bize nasip etsin
peygamber sancağının
altında toplanmayı
o cennet ırmaklarından
nasibimizi almayı
kevser suyundan ana kana doymayı...
Kayıt Tarihi : 7.2.2010 23:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)