Can Bedenden Gidince

İçimi hüzün kaplar,
Sesin boğuk gelince,
Bahçemde hazan eser,
Kokun soğuk esince.

Gamzende güller açsın,
Gül yüzüne bakınca,
Vuslatta seller aksın,
Can murada varınca.

Bırak yanarsa yansın,
Özlem cana girince,
Gönlün aşka kansın,
Can cananı sevince.

Ufka yelken açalım,
Dem hasreti çalınca,
Yara neşe saçalım,
Ömre çeyrek kalınca.

Sözün özü kıymetli,
Aşkın gerçek olunca,
Canım senle kısmetli,
Geceme sen dolunca.

Yaşamın manası yok,
Yanımda olmayınca,
Mevlanın kapısı çok,
Mavi gül solmayınca,

Sensiz koyma yüreği,
Değmez hayat bitince,
Almaz sanma toprağı,
Can bedenden gidince.

19 Aralık 2002 Ankara.