Can Babam Şiiri - İzzet Gayretli

Dağ gibi dururdun benim ardımda
Bırakıp da gittin bizi can babam
Umut olurdun her zaman yanımda
Bırakıp da gittin bizi can babam

Sen gittin gideli dinmez göz yaşım
Sensiz zehir oldu bal gibi aşım
Sığmaz hiç bir yere gariban başım
Bırakıp da gittin bizi can babam

Oturup gülerdin bakıp bizlere                   
Mutluluğun şafkı vurur yüzlere                
Sen yoksun babam kan doldu gözlere   
Bırakıp da gittin bizi can babam               
                                                
Gayretli Mezara varıp ağladı
Toprağına sürüp yürek dağladı
Anamı hiç sorma kara bağladı
Bırakıp da gittin bizi can babam