Can Baba'ya Şiiri - Mert Mercankaya

Can baba, Can baba
Bağlanmayacaksın ama
Bağlanmasaydın yazabilir miydin o şiiri
Sevebilir miydin ya da gökyüzünü
Kuşlar uçar mıydı böyle özgürce
Nerden ilham alırdın Can baba sevmeseydin
Ve nasıl dönerdi dilin 'Sonsuza dek sürecek' demeseydin
Gökkuşağına hayran olur muydun o saçlar ellerinde akmadan
Ve yıldızlar sönük kalmaz mıydı o gözlere bakmadan
Ayı görmek neyimizeydi ki ay yüzlüyü sevmeden
Yaşamak neyimize ki ölmeden, yok olmadan.
Bağlanmamak ne mümkün ki bağlanıp da ayrılmadan.

Can baba, Can baba
Bağlanmayacaksın ama
Ne mümkündü ki sevmeden, aşık olmadan
Bağlanmamak, takılmamak.
Tutabilir miydin ucundan hiç dolanmadan
Kırılmadan acımadan nasıl ağlayacaktık
Gözyaslarımız, mürekkebimiz bizim.

Hem sonra hepsini geçtim de Can baba
Nasıl sahiplenseydik cenneti ait olmadan cennetliğe
Nasıl ait olsaydık cennete sahiplenmeden cennetliği.
Nasıl yaşasaydık sevmeden bir meleği,
Ve bakmadan bir kez olsun o gül yüzüne.

Mert Mercankaya