Can Arkadaşım Şiiri - Yakup Aydoğan

O yıllarda her şey viran
O yıllarda her şey dağınıktı
Hayat hep siyah beyaz akardı
Akşamları langırt bilardo kavgalarını
Hep çalıkuşu kıraathanesi saklardı....
Çiçekli bakkal önündeki.... sohbetlerimize

Tek tanık...yıldızlar vardı..
Kuyruklusu...saman yolu olanı...
Ben hep.....tek başına olanları......
Silik duranları seçer.....sonrada....
Şiirler yazar...şiirler okurdum......
Dertlerimizi arşa çıkarır....
Ağlamaklı halimize naralar atar
Kahkahalarımızı yetmişikinci sokaktan
Yüzyirmialtıncı sokağa salardık...

Bu durumdan....
Kimileri şikayetçi..kimileri halimize imrenirdi...
İmrenirdi,,ya,,,
Hatırlarmısın hayallerimizi
Cepte metelik yoktu.....
Yolda duran külüstür otomobillere
Kurduğumuz hayalleri
Hani? ...tavuklar bile kümes yapmazdı
Sağı solu altı üstü pas ve çürük içindeki
Kırmızı otomobili....
Yada ayaklarımızın içinin kar suyundan vıcık vıcık olduğunu
İliklerimize kadar donup titreye titreye dolaştığımızı
Hani bir sevda üstüne yazdıklarımızı
Sonrada üç beş bira ile seni esir aldığımı
Söyle koçum bir daha bir daha söyle diye hıçkırıklara boğulduğumu
Sonrası yüzyirmialtıncı sokaktaki hicran naralarımı
Kırdığım üstüme başıma dökülen o bira şişelerini...
Sabahlara dek voltaladığımız site yıldızın taşlı tozlu sokaklarını hatırlarmısın? ....
Yollardaki maymunluklarımızı kahkahalarımızı
Ya köşedeki ağlamaklı hallerimizi
İçimize kan kustuğumuz o tatlı acı dolu acayip duygularımızı
Karlar altında ki şehrin....sadece ay ışıgında ki o muhteşem halinde
Kurduğumuz masmavi...bembeyaz o çok temiz masum hayallerimizi....
Hatırlamazmısın....tabiki hatırlarsın.....bunlar bizim en güzel yıllarımızdı.....

Arabesk bilir ama pek dinlemezdin......
ta ki....o yüreğinin ortasındaki yangın volkanlara dönüştüğü ana kadar...
ah! ...kardeşim......biz bu yüzden mi hep dertler insanı olduk.....ha...
dertler insanı.....sen ben hep bu yüzden derdimizden olduk dertler insanı
dinmek bilmeden kanayan yürek yaralarımız bizi çok üzdü....
bu anlarda hep birlikte olur...birlikte sorgulardık....duygularımızı...
birden eserdi...bir gece yarısı yada sabaha karşı..hiç farketmez..yürürdük..

az uzda değil iki saat sonra hep o mekan orası hep öyle kaldı.....
ulus heykel....civarı bizi iyi bilirdi....esasında....sadece telefon kulübeleri...tanırdı..çok ağıtlarımıza tanık olmuşlar....telefonu sert kapamamıza alışmışlardı....
nede olsa onlar soğuk kış günlerinde sığındığımız küçük kulübeler
aşk fısıltıları söylediğimiz.....en şeker villalarımızdı.....kulübe palas,
sonrası....hep aynı hikaye kırık kalpler sokağı yüzyirmialtıncı sokak.....,
bir aşşağı bir yukarı.....ay ışığında ki türkülerimiz...şarkılarımız

türlü türlü masum hayallerimiz.....
_____Hatırlarmısın can arkadaşım birbirimize sığınışlarımızı...........
artık nerdeyse şafak söker...biz ayrılmak istemezdik
ne tuaf....şimdi bir çay içmeye vakit ayırmıyoruz...
o soğuk kış günlerinde önce beni eve bırakır...
sonra sen salınırdın....şirintepeye doğru...
arkandan kaybolana kadar sana bakardım....
bilirdim aslan gibiydin..bir şey olmazdı...
ama ben yinede endişelenir....sabah ilk iş sana uğrardım.....
hemen tok olup olmamamı saymaz...ekmek kızartır yağ ve peynir sürerdin.....
üf! ..ne güzel olurdu....valla hiç hayır demezdim.....

üstüne bir demlik çay az gelirdi...
sonrası malum...hayallerimiz başlardı...
aşklarımızı anlatır....garipliğimizi hiçe sayılmışlığımızı sorgular dururduk...
hiç ayrılmazdık....ben sende sen bende kendimizi unutur dururduk...

aslında en hoşumuza gidende buydu....
can kardeşim bu yanlarımızla...bu günlere geldik....
sadece biz biliriz...cidden zor geldik..
öldük öldük dirildik.....

çok aç kaldık hep sustuk hiç söylemedik....
ne derin mevzudur bu....
bunu bir sen bir de ben iyi biliriz....

yıllar böyle birbirini kovaladı gitti...
ben hercaice yaşarken...sen izdivaya çekilmiş...
kendi halinde..kendi doğrularınla....birlikte yaşıyordun...

biliyormusun bu halin...en sevdiğim...en doğru yanındı...
seninle ne çok şeyler paylaştık..duygu sellerinde ne çok boğulduk...
ne çok güldük..ne çok ağladık....ne çok yandık....

az isyan etmedik kadere......
yaşadıklarımızı...ne kalın romanlar anlatır..nede benim yazacağım.....binlerce dizeler.....
biliyorum..biliyorsun....yazsam....hayat yetmez...
ve yıllar bizi sürükledi...bugünlere getirdi....
hani az feleğin çemberinde,,,,
değirmen taşı misali...un ufakta etmedi değil....
neyse can kardeşim...yaşadıklarımız...bir tesadüften ibaretmi? ..yoksa kaderin bir cilvesimi? ..bilmiyorum..

tek bildiğim şu an yanımda olman.......
sana isyan kaldırıyor...sana kahrediyorum...

böyle mi olmalıydık...Allahaşkına nerdesin ya,,,
duysana sesimi kafamı taşlara duvarlara vuracağım...

söyle..... buraları dağıtsam kaç yazar? ....ha..

ölüyorum..ANLASANA? ...
Eriyorum bitiyorum görsene

Dağıldım gidiyorum nerdesin
Nerdesin can arkadaşım
Koptum darmadağın oldum....
Bu kadar duyarsız olmana katlanamıyorum...
Hırsımdan şimdi..çatlayacağım
Görsene kardeşin kan kardeşin ölüyor
Sarılsana boynuma ağlama desene

Budala mahvoluyorum görmüyormusun
Beni senden başka kim anlar
Kim anlar gözyaşlarımı yüreğimi
İçimdeki yangınlarımı söyleeee...kim kim..? ..anlar
Anlamıyormusun bu büyük...depremi..........
Bittim! ! ! BİTTİ! ........

İçimdeki.....artçı sancıları anlamıyormusun...
Darmadağın perişanım şimdi...............
Ne soranım ne sırdaşım...nede teselli veren
Bu merhemsiz derdin...dermanı olan yok..

Ay ışığında...yıldızları sayacağım...şiirler okuyup ağlayacağım kimsem yok......
Yalan insanlar.....gibi....yoksa..yoksa.......yok...yok....
Anla artık.......gözlerime bak....

Yürüyüşüme,,sessizliğime
Karşında eriyişime...
Sesimin titrekliğine kulak ver
Bazen ani çıkışlarımdan....hiddetimden anla
Bitiyorum...kör....gör artık....kardeşin ölüyor...
Bak şimdi yoksun....bu sen olamazsın

Ne oldu sana? ...
Hani beni anlayan tek sen vardın
Hani ilk adımdan sonrakini bir sen bilirdin

Nerdesin? ... kahretsin nerdesin? .....

Bak bu duvarlar hafif kalıyor...un ufak oldular
İsyanım çılgınlığım bir türlü dinmiyor
Döksene kafamdan aşşağı buz gibi suları
Gör bee...artık ölüyorum gör artık
Biliyormusun.....kimseyi senden başka kimseyi yanımda istemiyorum
Bugün yanımda sen olmalısın evet sen...sen olmalısın
AMA YOKSUN YOKSUN KAHRETSİN
Duyarsız nedir senin sorunun
Bir derdin mi var
Benden önemlimi benden ilerimi
Bak yaşayan ceset gibiyim....
Mahvoluyorum.....mahvediyorsun...
Halen görmüyorsun....can çekiştiğimi
Sana olan düşkünlüğümü bilmiyormusun
Bu sen olamazsın....bu benim can kardeşim olamaz...

Yok yok sen bendende dertlisin....
Ben kendimi unuttum....
Söyle nedir derdin...anlat ben yanında olurum....

Vallahi billahi benim bir şeyim yok..
Umursama...takma kafana...
Ben hep böyle ajitasyon takılan

Bunalım adamın tekiyim..
Ben duyguların adamı

Yalnızın derbederin tekiyim...
Bitti bende duygular...
Artık yalnız acılar var...

Böyle iç çektiğime bakıp...öyle durma
Sana dayanamam...ağlama...ağlama

Bak bende ağlamıyorum...
İkimizde dimdik ayaktayız

Sonsuza dek birlikte omuz omuza yanyanayız...

Canız kanız kardeşiz kankardeş.......
ALLAH, ALLAH dayanamıyorum......