Bu şehre geldiğimden beri kimsesiz bir çocuk gibi açtım, sevgiye mutluluğa.
En önemlisi bir anne kucağına...
Kızım, yavrum, prensesim demesini özlemiştim.
Öyle bir özledim ki benimkisi tarif edilemez.
Hani yaşayan bilir yaşayan anlar derler ya,
Öyle hasretim annem sana...
Annem canım annem,etim tırnağım, caanımdan can annem.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta