Bu şehre geldiğimden beri kimsesiz bir çocuk gibi açtım, sevgiye mutluluğa.
En önemlisi bir anne kucağına...
Kızım, yavrum, prensesim demesini özlemiştim.
Öyle bir özledim ki benimkisi tarif edilemez.
Hani yaşayan bilir yaşayan anlar derler ya,
Öyle hasretim annem sana...
Annem canım annem,etim tırnağım, caanımdan can annem.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta