Can/Anım Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Cananım...
Öpüş,öpüş oldum
Seni görünce
Yaşamamışım ki hiç
Senden önce...
Sen izin verince
Yaşamak isterim
Seninle...
Gönlümce,ömrümce
....................................................................................

Kurtuluşları esir alırken,zulümkar tutsaklık
Dönen çarkı sararken pervazsızca,aksaklık
Dünya kazan dolu bulaşık,kepçedeki pasaklık
Senle ak oldu,Senle pak...
Biçareyim...Ne olur,bana da bak

Vuslatı terk ederken zalimce,merhametsiz hasret
Gönülden,gözden ırarken,Hakça olan basiret
Ayaklar altında ezilen,çiğnenen,O yüce fazilet
Senle ak oldu,Senle pak...
Biçareyim...Ne olur,bana da bak

Aydınlığı köreltirken,nursuz,onursuz kapkaranlık
Muhabbeti lal ederken,iblisce bir karamsarlık
Köşe başlarında müşteri bekleyen,o körpe ar'lık
Senle ak oldu,Senle pak...
Biçareyim...Ne olur,bana da bak

Sevmeler dönüşürken,Maşuksuz zevke,sefaya
Aşklar şeklederken,fikirsiz,zikirsiz bomboş kafaya
Yine...İmandan ayrı düşen eşsiz,güneşsiz haya
Senle ak oldu,Senle pak...
Biçareyim...Ne olur,bana da bak
..........................................................................................

Cananım...
Kainatı saran o gül kokun
Alıp beni götürür benden
Hayal de olsa,gerçektir...
Yeter ki bir dokun
Çalıp beni götürür bedenden
..............................................................................................