Can anam canım anam Şiiri - Yakup Şimşek

gül anam can anam melek anam
canından cok bana yanan anam
doyurmadan doymadan uyumadan uyumayan anam
uşüdügü halde sıcak bağrını bana acan anam
her tamaşasında yüzümüme ışık saçan anam
en elem durumunda hep gülen anam
mutluluğu mutluluğuma bağlayan anam
ah anam can anam

görmedim seni anam
sıcacık koynunu bilmedim yavrum deyişini duyamadım
seni ruyalarimda hayellerimde yaşattım
başımı oksamanı hep hayel etdim
keske anam keske bir sefercik okşasan
bir sefercik koynunda uyuyabilsem
ve hiç uyanmasam o şekilde kalsam
ah can anam gül anam
öyle hasretimkin öyle özlem içindeyimkin
bir bilsen bir görsen halimi
dayanamazsın can anam üzülürsün ağlarsın
bende dayanamam akan göz yaşına

yas gecmis olmusm bende baba
hep ksıkandım kendi cocuklarımı
analarının üzerlerine titremesini
ve geceleri uyumadan üstlerını ortmesini
hastalandıklarında hasta oldugunu
yemeden icmeden sanki canından can vererek
sanki kan vererek iyileştirmesi
onların mutlu oldugunda mutlu oldugunu
sanki tek beden tek vucüd oldugunu anladım
öyle içden yavrum diyorkin
öyle içden bakıyorkin can anam
kıskanmak inancımızda yok ama kiskandim
kıskandım anam kendi cocuklarımı kısknandım
saclarını taratdıklarını kıskandım
dertleri oldugunda analarına kostuklarını kıskandım
birlikde agladıklarını kıskandım
ne yapayım anam gormedım senı
sanki gelecekmissin gibi bekledim
olmadı
ben hep gizli gizli ağladım
yorganım bazen şahit oldu gizli gizli akan göz yasıma
bazen sen diye yasdığıma sarıldım ağladım
ah anam can anam gül anam
öyle hasretimkin sana
öyle özledimkin beş yasındaki çocuk gibi
kucağın sıcaklığını ninni söyleyen sesini
geceleri üstümü örtmeni
üşüyorum be anam sıcak yaz gecelerinde bile
hasretin yakıyor tüm bedenimi
keşke bir seferliğine gelsen
okşasan başımı yavrum diye bassan bağrına
kokunu hissetsem çeksem içime
hiç tadmadım ana kokusunu

ah anam can anam melek anam
yoklugun hep yüreğimde oldu
cocukken hep aradım seni
teyzeme halama hep ana diye seslendim
sen diye kucaklarında uyudm
ama olmadı can anam yerin dolmadı
bazen sessiz sessiz ağladim
bazen çığlıklar atarak uyandım
yerin dolmadı hep yüreğim boş kaldı
çamurlu yollarda çamurlara bulandım
cıkarsın karsıma belkin kızarsın diye
akşamları yolumu gözleyen anam yok diye
gözlerim hep yollarda kaldı varıır ellerimden tutar diye
ama olmadı melek anam hep aradım seni
bir başkası başımı oksadıgında sevindim
sevincim okşama değil seni hatırlatması
bayramlarda ellerini öpeceğim anam yok diye ağladım ağladim
içim yanıyor baskadır sensizlik yürek yanması
bazen aşıkar bazen gizli seni andım
canım anam melek anam
artık dilim tutuldu söylemez oldu ana diye
içimden geliyor yüreğimden ana sesi
her ana deyişimde içim yanıyor anam
hani cennet anaların ayaklarının altında ya
yok be anam cennet sensin cehennemde senin yokluğun
cennet uzak bende cehennem benim yüreğim
hic serinlenmedi ateş içinde tüm benliğim
anam can melek anam canım anam
güzel anam gül anam
bir sefer görsemde hep cehennemde yanam
canım anam