Can Alevde Fadime Şiiri - Mahmut Cantekin

Ayrılık zor ateşten kor can alev,
“Unut beni” boş nasihat Fadime…
Gönlüme sor ekşimiş lor eli sev,
Sevdim seni bu kabahat Fadime…

Verdiğin söz soğuk mühür bu tende,
Gözyaşların akıyordu antende,
Aşk bakidir kayıp gitmez patende,
Boynum bükük gönlün rahat Fadime…

Gül yüzlü yar tatlı dilli sultandın,
Sen umuttun kör gecemde ak tandın,
Can suyunu candan alan fidandın,
Aramıza kim çekti hat Fadime…

Bu sevdaya can adayan insandım,
Yüzüm güler mutlu eder aşk sandım,
Aylar geçti beklemekten usandım,
Bir selam yok kaderim mat Fadime…

Hani sevdam yüreğine ilaçtı,
Her şiirim derdin atan hallaçtı,
O dilinde benim adım güllaçtı,
Tadım kaçtı nerede tat Fadime…

Senin için hani büyük nimettim,
Ömür boyu ben canına zimmettim,
O ömrüne o gönlüne rahmettim,
Sözler boşmuş boş nakarat Fadime…

Hasret zordur kan kusturur bülbüle,
Ayaz olur renk soldurur sümbüle,
Koca çınar çöker döner virgüle,
Bu başıma aşk musallat Fadime…

Yüküm hüzün huzur benden uzaktır,
Can ateşte alev almış kozaktır,
Demedin ki aşkım sana tuzaktır,
Yele gitti tüm hâsılat Fadime…

Günüm efkâr gecem keder ahu zar,
Hani bana söz verdiğin lalezar,
Sizin elde boz toprağa kaz mezar,
Sar kefene bu canı at Fadime…

Cantekin der; ettin beni hayalet,
Gönül köşküm yangın yeri hayâ et,
Kimsesizim sana verdim velayet,
Bu canımı kurtlara sat Fadime…