Soplaron y me extinguí
Mi alma quedó en la oscuridad
y no sabía que
Había estado en lo más profundo
Mírame, vé en mi interior
Sana aşığım, hem de ölümüne
Nasıl kalemim kâğıda hasretse
Kâğıt ile kalemim birleştiğimde
Senin için güzel şiirler
Sıra sıra diziyorsam…
Ne el ele tutuştuk, ne de sarıldık,
Çılgınlar gibi öpüşmedik,
Göz göze bile gelmedik
Kızkulesi’nde de yemeğe çıkmadık
El ele tutuşup Ortaköy’de
Pamuk helva bile yiyemedik…
Mutluluğu bulmak için
Umutsuzca umut yolculuğuna
El ele birlikte çıkmıştık...
Ama sen öldün,
Beni bu dünyada
Sen, denizde bir damla ulaşamadığım,
Martıların kanat çırpışları,
Sahildeki çakıl taşım.
Sevda yüklü mavi bulutum.
Beyaz bir martı eşliğinde yolculuğum,
Beyaz kanatların gökyüzünde uçuyorsa,
Asırlardır beklediğim,
Ruhumu kor ateşlerde demlediğim,
Kan kırmızı aşk acısını gözlerimde bildiğim,
Cennette, cehennem acısını çektiğim,
Yüzyıllar boyu canıma can bildiğim,
Gelecek misin bir gün Efes yollarından.
Her akşam olduğu gibi,
Bu akşam yine elimde kalem,
Yatağa uzanmışım, yastığımda defterim.
Sensizliğimi seni özlediğimi yazıyorum…
Sevdim seni bir kere
Leyla gibi sevdalıyım
Topraklar kadar karayım
Ne olur, sev beni, al beni.
Götür beni uzaklara
İstiyorum Seni…
Işığın olmak istiyorum
Düşüncelerini aydınlatmak,
Güneşin olmak istiyorum
Yüreğini ısıtmak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!