Can Ağrısı Şiiri - Haydar Canpolat

CAN AĞRISI
kadermi denir buna şimdi
yazgımı yada

nedense
bütün kutsal kitaplarda
ölüm ve ayrılık kaderdendir
geldimi
ölümde ayrılıkta
hep bir sevda vektinde
ve erkenden gelir

bir çığlık boyuncadır gelişi bu dünyaya
bir çığlık boyuncada gidişi insanın
çar çabuk
ve kısa

hangi ayraç ayırabilirdiki bizi
merhametsiz bir canalıcıdan başka
canım içinde başka bir canken sen
bu yüzdenmi hasretin sonsuz bir matem
yokluğun hep bir yas vakti ey can

yokluğunu
anılara sarmak ve yaşamak
ah nede zordur bir bilsen
yürek sızım
can ağrımsın
nasılda yenik düşmüşüm
senden kalanlara bu kadar kolayca
kaç ölüme kafa tutmuştum oysa
ve kaç ayrılığı ve acıyı dolanmıştım

bir vakitler
kirpiklerine bir sevme degmişti
bir sevdaya uyak düşmüştü yüregin duymuştum
tepeden tırnağa bir yaşamaşk olmuştun
bir sevinci biriktirip durmuştum
ve bir kucaklaşma umudunu o günlerde
gücüm
bilincim
direncim
inanç dalım olmuştun sana tutunmuştum
ölümü kuşandığını nereden bilebilirdimki
bağışla beni ey can
bilseydim ölürdüm yerine

bir sevdayı koşturuyorduk seninle
bir kavgada canyoldaşıydık
o delikanlı günlerde
benim acılara yenik düşmüştü yüregim
seninse soluksuz kalmıştı gövden habersiz
kızma bana
darılma sakın
bilseydim soluğun olurdum gövdende

bir kuytulukta vurulup düşseydin
belkide bu kadar üzülmezdim
kahredip kederlenmezdim
belkide sadece
her hangi bir günde mor bir ikindide
durup durup aklıma düşürdügüm olurdun
yada ölüm yıldönümlerinde
kavgada omuz hizamda dururdun

oysa şimdi
ne zaman bir baharı kuşansam
bir yağmur ve gül iklimini
kan çanağı gözlerimde kırmızı yağmursun
durmadan yağıyorsun

sırtımı dayadığım dağımdın
hayat ağacım
yürek sığınağım
sen gittin
yüregim bozgun yedi
yüregim darmadağın

oy benim
yürek dalım
yeşilim
sarım alım
kehribar balım
unuttunmu yoksa
yürekte közümüz
söylenecek sözümüz vardı daha
ekmek ve hürriyet kavgasında

karanfilim
kavga çiçegim
gülüm
yakışırmıydı sana bu olüm