CAN AĞRISI
Senden gitmenin acı bozkırında
yaşamak denen bu can ağrısını
ne zaman iki satır yazmak istiyorum desem, bir anız yangını başlıyor gönlümün kurak topraklarında
Senden habersiz, nefessiz, kimsesiz.
Ben sana yâr olamadım
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta