Ölüp giden günlerin ardından,
Ellerini tuttum solgun bir mevsimin.
İç içe geçen kaburga kemiklerimin acısıyla
İnlettim ortalığı.
Yüzüne bakmaya cesaret bulamadım,
Anamın,ana yüreği titremişti eminim,
Kaçırdığım bakışlarım canımın üzerindeydi
Telaşlı gözlerden uzak.
Bir meleğin eli üzerimde kalktım ayağa,
Meğer,acıların sesi hep yüksekmiş,
Suskunluğunsa çok derin...
(İstanbul-08 Kasım 2008)
Nazmiye KayarKayıt Tarihi : 12.11.2008 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)