Demircan’ ım mevlam vermiş bu canı,
Dostlara can diye canımı saldım.
Ebedi değil ki bu canım, fani
Can diyene candan olmaya geldim.
Can babam gitmeden, almışım öğüt,
“Can’ a can olmaktır asıl cennetlik”
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Geldik, bildik, verdik, sevdik
Can'a gül vermeye geldik
ömre ömür katmayı bildik
canı gönülden söz verdik
biz böyle 'dostu' sevdik
22.11.2006 / 00:18 / İstanbul
Bu özel çalışmam,
çok değerli dostum Mehmet Ali demircan'a ithaf olunmuştur.
Dostum, güzelliğine az bile :)
saygılarımla
Adnan
Dostluk Bahçesinden Bir gül daha sunmuş can torun Dostlara. Her zaman başım gözüm üstüne.İthaf edilen kardeşimizide yazarını da kutluyor sevgi ve saygılarımı iletiyorum.
harikulade...imrendiren bir dostluk icin bu saitirlariniz muhtesem...tebrikler kiymetli sair...yakup icik almanya
Demirden olur can/lar
Etten kandan topraktan
Ve tohum olup düşer gönüle
Nağme nağme coşsun diye bu diller de...... Adnan BİLGİÇ
Sevgilerimle Abim
Adnan
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta