Demircan’ ım mevlam vermiş bu canı,
Dostlara can diye canımı saldım.
Ebedi değil ki bu canım, fani
Can diyene candan olmaya geldim.
Can babam gitmeden, almışım öğüt,
“Can’ a can olmaktır asıl cennetlik”
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
