Beden denilen yapı, kemikle ettir,
Yaşlanıp da ölen, can değil cesettir.
Can cesede, ceset cana mülk olmadı;
İkisi de bir birine emanettir.
Kimse keşfedemedi canda cevheri,
Anlamadı çıkıp gideceği yeri.
Hayatın seyrine bir anlam yükleyip;
Yaşarken iyi bilinmeli değeri…
Can sırrına erilemiyen cevherdir,
Ele avuca gelmeyen mücevherdir.
Beden de canın içinde can bulduğu;
Rolünü rahatça oynadığı yerdir…
13.05.2014
Osman ÇağlayanKayıt Tarihi : 18.2.2017 13:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Çağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/18/can-78.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!