Can... Şiiri - Zümrüdü Anka

Yine yorgunum , yine yalnız.
Öğrenecektim tüm korkularımın üstesinden gelmeyi.
Öğrenecektim zalime kılıç çekmeyi.
Yaşayacak ve yaşatacaktım seni.
Doğarken verilmeyen şans ,
Büyürken elinden alınan annelik sevgisi
Toprakta kala kalan bir can
Heybem yine çok dolu.
Çıkarıyorum taşları , kalemleri sözleri
Birde ta ciğerimin içine giren o hain bıçağı
Kurşun ne gezer bende hepsi yüreğimi delip, geçipte gitti.
Kala kalan bir beden var geride.
Su döksen nafile , kan içirsen bir çare.
Yılanların zehri dolmuş dilinin ucuna
Pan zehiri gitmiş dolanmış dar ağacına .
Şimdi ne yapsan nafiledir ipin ucundaki bana.
Vur gelsin diyor vur !
Bu tekme de senden gelsin.
Boynuna dolanan ip değil de,
Tabureye vurulan tekme öldürsün seni.
Ya da dinle !
Gidemezsin öylece.
Bekle....l
Daha gelecekler var oysa.
Hep can alacak değildir hayat.
Yel eser yaşar bu toprak.
Sır olur sana bu şekilde yaşamak.
Unutma cağırdığındır sana gelen.
Korkularındır ensenin ucunda bekleyen.