Can Şiiri - Orhan Demirtaş

Caaannn
kalbim her dakika titriyorsa yedi yerinden
kaza ve kaderimin istikamet tayini sensin, sen
......sen ille de sen, gerisi lafügüzaf
.............gerisi bin bahane

senin yüzündü bana vadedilen ezelden
o yüz ki, yıldızların aydınlığıydı gecemin karanlığına tez elden
Dünya sözü değil ha bu dediğim,
……………..……………………..gönlümün kelamıdır

cümle cihan duysun, görsün isterim
Kalbimde sırrım sır, âlemde sevgim aşikârdır
......heybemde yüzün
ben ki,
kırık bir kaç lirik şiirin insafına sığınırım seni anlatırken
sürüne sürüne, tükene tükene, bağıra bağıra

ey caaannn, o ezelden tanış olduğum surete kurban
bir can nedir ki; bir bilsen bende kaç hecedir gözlerin

dilim gam seli, kim bilir şimdi ne kadar sensizim

zamanlı zamansız hiç düzelmeyen bir yokluğun,
.....dönülmeyen bir yolun tam ortasındayım
üstelik ağzım tıka basa sen dolu, konuşamıyorum
……..anlıyor musun?

ey can, aklım saçının her bir teline asılı kaldı
……gel bana bir mucize göster
sensizliğin sıratından kazasız belasız nasıl geçilir
……söyler misin?

ömrümce yazdım ’sen’’ dedim, ‘konuştum ’sen’’ dedim
ve anladım ki sen’den öte söz yok, sözcük yok
ve anladım ki,
senin gelmen lazım, benim yazmamdan çok

yoksun ya, ben bir ismimden ibaret kaldım
Gel hadi, görün ki göreyim, konuş ki işiteyim,
..........dokun ki fark edeyim
Allah aşkına söyle, ben şimdi nasıl sana gelmeyi öğreteyim

kalbini ikna et ve gel, sensiz yokum ben
gel, gelmen gelmemenden daha evlâdır, gel
gel, çöl ile güneş arası kavurma canımı

yoksan sen, ahım ben, siyahım ben, günahım ben
ve çok dahası, aklımdan kıyamete değin gitmezsin

yoksan sen, başım bile boynuma yüktür
.......................bilesin

Orhan Demirtaş