Can yanar,
Ateş kusar yürek,
Gece olur.
Virane şehirdir
Bir zaman ümit bildiğin.
Can yanar,
Bir ses bekler ötelerden
Çaresizliklerin
Üzerinde bıraktığı yorgunluk,
Çöküşü ayrılık kadar.
Zaman maziden bakiye
Bir hiçtir eden tahakkuk.
Can yanar,
Cayır cayır,
Çıkarcasına bedenden.
Bir fırtına eser götürür
Ne varsa yarından,
Zavallı beklediğin.
Türküsü yalnızlığın
Damla damla gözlerin.
İçinde her ölenin
Daha kırkı çıkmadan
Yeni kurbanları,
Türküsü yokluğun
Tüm içe işlemişliğiyle
Kokusu gecelerin,
Ve türküsü sevgilinin
Nağme nağme
Hayatı n üzerine,
Kalın bir çizgi çizdiği.
Dinlemek yürek ister
Söylemek ayrı meziyet.
Kabullenmek zor olsa da
Artık bitmesi bir devrin.
Can yanar
Can kanar
Hüzün duvarların dibinde
Hıçkırırcasına inleyen karaltı,
Öznesi hayatın kayıp yıllar
Hayaller şöyle dursun
Bazen sonu gerçekler yazar.
Can, an gelir susar.
Sessizliğin mezarlığında
Yıllar önce kaybettiği
O billur sesi arar.
Elbet, gün gelir
Can dediğin gerçekten susar
07.09.2015 00:16
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 21.11.2016 14:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/21/can-287.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!