Can Şiiri - Canan Uncu

Can
Bugün Kızılay’ı dolaştım can.
Adım adım gezdim senle.
İzmir caddesinde simit yedik,
Arsız güvercinlerle paylaştık simitlerimizi.
Talan etti cadde mağazaları.
Sonra!
Kaçak kitap okurken,
Dost kitapevinde bulduk kendimizi,
Yüzümde buruk bir gülümseme
Tek tek inceledik kitapları…

Unutur muyum hiç gümüşçüleri,
Vitrinlerden inceledim en şatafatlılarını.
Her adımda konuştum senle can,
Kol kola yürüdük yükselde
Bazen hayal kurduk
Bazen kahkahalarımızla inlettik.
Son duraktı gizli bahçe,
Oturduk masamıza,
İki limonata söyledim naneli,
İkide Türk kahvesi,
Seninki şekersiz.
Planlar yaptık senle,
Şiir kitabımızı çıkardık hayalde.
Ben gene söylendim gülerek
‘’İşe yaramaz menajer’’diye.
Çaldım fincanındaki lokumu
Sen sevimli sevimli gülerken can,
Hayallerimizi umutlarımızı isyanlarımızı
Karıştırdık gene gizli bahçeye.

Sıra geldi fallara,
Açtım falını
Neyse halin çıksın falın,
Bir baktım ki sensizlik.
Sonra;
Buğulu gözlerim buluştu boş sandalyeyle,
Hıçkırıklar kenetledi kursağımı,
Ama elveda diyemedim can kardeş,
Seni kara toprağa yakıştıramadım…

25.08.2012
Canan UNCU KARAMAN

ÖMRÜM OLDUKCA ELVEDA DEMİYECEĞİM CAN KARDEŞİM…