Can Şiiri - Kemal Doğanay

Bir nefes gibi
Solurum seni
Size söyledim,
Üzmeyin beni!

Yere gün düşer
Bize kan düşer
Sizin neşeniz,
Bizde can pişer.

Kadının fendi
Erkeği yendi
Akıl verenler,
Bunlar mı dendi?

Elimde kalem
Bahtımda çilem
Geliyor bize,
Bak cümle alem!

Uçuyor kuşlar
Camiyi taşlar
Bir gün duracak,
Gözümde yaşlar.

Kanımda allar
Yeşerdi dallar
Uzayıp gider,
Önümde yollar.

Hedefim ırak
Elimi bırak
Belki olursun,
Kapımda çırak.

Sevginin adı
Damakta tadı
Kırklar alacak,
Ahir muradı!

DOĞANAY söyler
Gönlünü eğler
Cana can katar,
Ağalar beyler.