Can Şiiri - Semra Şimşek

CAN.....

Şu köhne dünyada bir başıma
Dert ehli oldum be can

Hüzün tanır
çile bilir beni
Tespih çeker gibi her vakit
Çektim hepsini günlerce
zehir içip kan kustum
esirdim zulmün elinde yıllarca

Nasırlaştı şimdi yüreğim
Yosun tutmuş taşlar gibi
içimde bütün duygularım
Gözlerimden çalındı uykularım

Göz yaşlarım gibi tükendi bitti
Tatlı rüyalarım
aktı gitti
Damla damla bütün hülyalarım

Sevgiye saygıya sarılan elim
Har ateşlerde dağlandı dilim;
Beyaz gelinliğim inci duvağım kara yazım oldu
Koparıldı kırıldı dalım
Goncalarım yapraklarım büküldü kaldı

Ne kasırgalar; ne fırtınalar esti viran gönlümde
Parçalanmış kalbim her bir yeri bir yanda
Sızlıyordu yaralarım
akıyordu ılgıt ılgıt kan
Neler yaşadım neler be can

Kendi yaramı kendim saramadım
Direnmelerim kumda yazılan yazı misali
Her dalgayla aşındım
Küstüm sustum kaderime
Dağlar,taşlar,
Uçan kuşlar bile ağlardı kederime

Yıkılmadım can yıkılmadım
Her gece öldüm
Her sabah bir parça umutla
Yeniden dirildim

Her gün dünyama doğmanı bekledim
Seni yüreğimdeki eksikliklere ekledim
Can..!