Can Şiiri - Oğuz Özyurt

Zaman sandığından ve ilk bakışından uzak,
Gerçeğin adı muallak ve ağır yaklaşıyor belli,
Önce sessizlik ve karanlık tabii ki …
Günaydın yaklaşıyor o mahsun şafak,
Tan ağırırken süzülür yanaklarından gözyaşı,
Umuttur geceden ayıran yolcunun gülüşünde,
Saklı kalmış bir eziklik ve yetimdir ufku geleceğin.
Yenilgi değil özlemdir ağlatan,
Kahreden sen değil kader,
Gerisi yalnızlık, gerisi yeter ….

Şakakları yol olmuş ter damlası süzülür,
Çalışır her sabah, her akşam,
Zaman andır, emeği kan …
Emeği, geleceği, ürettiği can,
Can küçük bir gülümseme, minik taze ellerin mis kokusu,
Gece eve varışında koşar,
Sarılıp boynuna öper …
Küçük elleri, bilekleri narin, zayıf....
Haberler geçer tekdüze, umut kanatlı kelebek,
Uçar bir türlü bulamaz bu evde yolu,

Güneşin doğuşu …
Gece zordur, karabasanlar dolanır hakiki,
Tan ağırırken süzülür yanaklarından sakalı gizler çaresiz,
Lakin görürüm, gönlüne akar …
Çocuk uyur, elleri küçük, zayıftır bilekleri,
Gülümser hayta, belli hayaller görür.

Sessizce düşer yola ve umut çocuktur bedende,
Zaman andır ve emeği kan …
Emeği, geleceği her şeyi can,
Can küçük bir gülümseme …
Mis gibi kokar her gece.