Ne sevmesini bildi bu gönül, nede vermesini.
Öyle sevmiş ağacı,
Öyle okşamış yağmurları…
Teni değince toprağa,
Anlamış acıyla yoğrulduğunu,
Anlamış anlamsızlığın kelimelere dökülmeyişini.
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Bırak cevaplar seni bulsun
Sen iyiliklerle yoğurduğun bedenini kaldırmaya çalış yeter
ÇOK GÜZEL ÇALIŞMA...
TEBRİKLER YÜREĞİNİZE....
kuklacı ve kukla gibi zorunlu bir seramoni...
uyumun içinde ki doyum... tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta