CAN
Bu gün yarı yamalak tökezleyerek yürüyorken.
başım önümde kaldırım taşlarını saydım tek tek.
hazan yaprakları gibi savruldum ordan oraya.
gün batımı daha çok uzak zaman acımasız can.
hani diyorum bir çalı dibide olsa yeter bana.
belki imkansız düşlerimi mutlu rüyalarla süslerim.
bedenimi gecenin karanlığına emenet ederim
gün batımı o kadar uzakki koş koş bitmiyor can.
sevgilerimle.
deniz.
Kayıt Tarihi : 18.8.2007 11:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/18/can-112.jpg)
dizeler umutsuzluk dolu
Güzeldi.
gün batımı o kadar uzakki koş koş bitmiyor can.
istenilen ufacık ama ulaşmak istenilene bir okadar uzak ne tezattır bu yaşam bazen değil mi?
TÜM YORUMLAR (2)