Can Şiiri - Garib Koçoğlu

Oturdum sordum kendime
Can dedi tercihini yaptı
O kadar ısrar ettim yordum
Canı bağrına bastı can sattı
Zorladım tercih bir
Önce Allah sonra Karanfil
Ne yaptımsa onsuz olmadı
Cansız olmaz mı dedim ağzı üstü yattı
Canın canı ne der buna
Ne derse desin geldik sona
Gönül Karanfilden der Allah’tan yana
Batılı sildi Hakkı tuttu
Şu, o,bu beni sarmaz
Cansız gözü açık kalır hakka varmaz
Can o kadar kararsız ki sonu bulunmaz
Attım içime ciğer zehir yuttu
Ey canın canı girdin içime
Soktun beni biçimden biçime
Sebep var mı teferruata seçime
Koçoğlu senden başkasını maziye attı.