Çamyazı Şiiri - Ahmed Ayhan Sağır

Büyük bir hüzün ki çöktü üstüne
Oysa derde derman baldın Çamyazı
Bulutlar yaşını döktü üstüne
Dehşeti aleme saldın Çamyazı

Haberin yayıldı irkildim bir an
Yeşil toprağına damlatmıştın kan
Yürekler haykırdı feryadı figan
Hiç uğruna canlar aldın Çamyazı

Eşkıya mı indi dağdan düzüne
‘’At izi karıştı, itin izine’’
Şu mübarek ayın güzel yüzüne
Namınla karayı çaldın Çamyazı

Gözemi geldin de ettiler nazar
Bir günde kazdılar tam altı mezar
Beni bin yerimden vursan ne yazar
Gıyabi namazım kıldın Çamyazı

Yediden yetmişi büründü yasa
Genç, yaşlı dolanır elinde asa
İnsanı katletmek bu mudur yasa
Komşuyu komsuya saldın Çamyazı

Nefret ve cehalet aklı bağlıyor
Çok acı ıstırap yürek dağlıyor
Gurbetten sılaya herkes ağlıyor
Gözlerde yaş ile doldun Çamyazı

Kin nefret tohumu ekenler naçar
Gül açsa bağında bülbüller kaçar
Kök salmış ağacı kökünden biçer
Zihnimde biçare kaldın Çamyazı

Hafız Haydar oğlu olmadın perde
Ey Ahmet Efendi himmetin nerde
Köklerden uzakta yaşanan yerde
İrfan güllerini yoldun Çamyazı

Bilaloğlu için bu bayram kara
Ey olmaz yarayı acep kim sara
Yaktın yüreğimi çevirdin nara
Sonunda ateşi buldun Çamyazı
İrfan güllerini yoldun Çamyazı