Nefes almaktır bazen mutlu olmak,bazen de bir güvercini okşamak.
İnsani insan yapar,küçük şeylerden mutlu olmak.
Anlaşıla bilmektir,ifade edebilmektir kendini huzurlu olmak.
Çoğu zamanda sevdiğinin dizlerinde yatmak.
Hep su ile anlatlır saf ve temiz olmak,unutma suyun altındaki de çamurlu toprak.
Gördüğüne değil hissettiğine inanmak,işte o vakit saf ve temiz olur göremediğin çamurlu toprak......
Kayıt Tarihi : 7.2.2012 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!